In Blogs

Waarom ik eigenlijk coach ben geworden? In deze blog “it’s all about the why” vertel ik je hoe ik  als manager in het bedrijfsleven de overstap gemaakt heb naar mijn eigen coach en counselingspraktijk in Amersfoort!

Voordat ik LVcoaching opstartte was ik manager. Ik stuurde grote teams aan en hield rekening met ieder individu, maar ook met de groei van het team en de belangen van de organisatie.
Voor mij was dat managen maatwerk en persoonlijk. Als manager heb je ook andere verantwoordelijkheden en ontkom je er niet aan om vergaderingen bij te wonen.
Ik had dus een overvolle agenda en probeerde zoveel mogelijk op de afdeling te zijn en persoonlijk contact te onderhouden. Door vergaderingen te skippen als ze minder noodzakelijk waren, maar ook door met iedere medewerker regelmatig 1 op 1 te spreken. Dat werd zeker gewaardeerd en persoonlijke aandacht was voor mij als manager een voorwaarde om goede resultaten neer te zetten als team.
Soms dacht ik: “had ik maar wat meer 1 op 1 tijd met mensen”. Sommige medewerkers gunde ik gewoon een volgende stap in hun persoonlijke ontwikkeling.

Ik wil niet als manager oud worden


Op zulke momenten werd er vaak een coach ingeschakeld en zo nam ik twee coaches aan voor mijn team. Coaches die het werk deden met de mensen persoonlijk, zodat ik naar vergaderingen kon en mij met beleid en strategie bezig kon houden.
Stukje bij beetje werd mij duidelijk dat de coaches “mijn werk” deden, namelijk het team managen. De functietitel teammanager kreeg allerlei interessante wendingen, zoals unitmanager of operationeel manager. Voor mij was het een bevestiging dat ik meer in vergader hokken zat en minder op de afdeling.

Inmiddels was ik wel al een aantal jaren bezig als intern coach in de “coachpoule” , dan kreeg ik medewerkers van een heel andere afdeling onder mijn hoede om te coachen.
Dat heeft geleid tot mijn rol als coach in het cultuurprogramma van het bedrijf. Een jaar lang trainingen geven en medewerkers persoonlijk coachen.
Op dat moment wist ik: “ik wil niet als manager oud worden”. Niks ten nadele van mijn rol als manager, maar hier voelde ik mij als een vis in het water. Als coach kon ik mensen helpen bij persoonlijke vraagstukken, onderzoeken waar patronen vandaan komen en daar stappen in zetten.
Om uiteindelijk overbodig te worden en te zien hoe een medewerker een nieuw fundament legt in zijn of haar leven. Dat zij krachtiger, maar vooral ook gelukkiger worden. Ik ben de juiste opleidingen en trainingen gaan volgen, om uiteindelijk mijn praktijk LVcoaching op te zetten. 

Geen dag spijt van gehad.

Het mooie aan het coachvak is dat geen mens, geen situatie hetzelfde is. Je steunt mensen in (na gezond zijn) het belangrijkste in het leven. Gelukkig in het leven staan.

Zorgvuldigheid, maatwerk en resultaat boeken staan bij LVcoaching centraal. Ik vind het intrigerend dat ik als coach het hulpmiddel ben. Door samen te sparren onderzoek ik. Ik stel vragen, maar zet vooral de klant aan het werk om zelf zijn ontwikkeling te stimuleren.
Het mooiste vind ik als mensen afrekenen met oude patronen. Dat ze deze daadwerkelijk kunnen doorbreken doordat ze weten waarom ze het hardnekkige gedrag zo lang in stand hielden.
Naar de toekomst kijkend en vertrouwen hebben in zichzelf dat ze de regie hebben over hun eigen gedrag en daarmee ook hun eigen leven. Dat is waarom ik coach ben en wat ik met LVcoaching wil bereiken.